W drugim dniu rekolekcji ksiądz przywitał nas radosnym i pełnym mocy śpiewem. Byliśmy pełni uznania, z jaką pasją rekolekcjonista opowiadał nam o pojazdach prowadzących do nieba. Główną cechą takiego wehikuły jest niewidzialność. Równie istotne okazały się także skrzydła, czyli tajemniczy silnik, który może ułatwić i przyspieszyć osiągnięcie celu. foto
W codziennym życiu skrzydłami niewątpliwie są modlitwa, czytanie Pisma Św., ale także czynienie drugiemu, tego czego sami byśmy oczekiwali i pragnęli. Ksiądz uznał, że ważna jest rónież kierownica, czyli serce otwarte na potrzeby drugiego człowieka i pomoc, jak i hamulce, czyli sumienie, które chroni i ostrzega przed wypadkami i niebezpieczeństwami.
Następnie wszystkie klasy udały się do sal, by tam przygotować swoje nieboloty. Efekty pracy przekroczyły wszelkie oczekiwania. Artystyczne i niesamowicie kreatywne projekty zapełniły całą sale teatralną. Zainspirowani i w radosnych nastrojach przyjęliśmy błogosławieństwo na resztę dnia. To było wspaniałe doświadczenie!
Patrycja Woźniak
W klasach 1-3 po krótkim wprowadzeniu w dzień pod hasłem: „Środki transportu”, uczniowie udali się do swoich klas, aby kontynuować oglądanie filmu pt. „Odlot”.
Następnie odbyło się spotkanie z księdzem Dawidem. Dzieci wspólnie zastanawiały się, w jaki sposób dostać się do nieba. Gdy już wiadomo było, że potrzebny jest odpowiedni pojazd, pojawiło się kolejne pytanie: z czego ten pojazd ma być zbudowany? Serce, czyli miłość to najlepsza kierownica pojazdu; skrzydła to silnik, a sumienie to doskonałe hamulce. Uczniowie pamiętali o tych elementach wykonując swoje „nieboloty”. W trakcie podsumowania dnia bardzo dumnie je prezentowali.
M. Makarowicz